Colonia, 1872 : De arte rhetorica, libri quinque

Définition publiée par RARE

Dominique De Colonia, De Arte rhetorica libri quinque, Lyon, apud Briday Bibliopolam, 1872, Liber Primus, chap. I, art. I, "De Figuris sententiarum", § I., "De Figuris ad movendum idoneis", VIII., "De Epihonemate", p 78-79

DE EPIPHONEMATE

Quid est Epiphonema?

R. Est exclamatio sententiosa, quæ fieri solet post rem aliquam insignem vel narratam, vel probatam. Ut cum Virgilius, post narratos classis Trojanæ labores, sic exclamat sententiose:

Tantæ molis erat Romanam condere gentem!

Hanc loquendi formam Bossuetus frequenter usurpat. Sic ubi tam graviter ostendit, quidquid ad humanum corpus pertinet, morte interire, totum illum locum ita claudit:

Tant il est vrai que tout meurt en lui, jusqu’à ces termes funèbres par lesquels on exprimait ses malheureux restes.

(Or. fun. de la duch. d’Orléans.)